چگونه خاک نفس می کشد؟
بیندیشیم:
چه زَمهریرِ غریبی!
شکست چهره ی مهر
فُسرد سینه ی خاک
شکافت زَهره ی سنگ!
پرندگان هوا دسته دسته جان دادند
گل آوران چمن؛جاودانه پژمردند
در آسمان و زمین هول کرده بود کمین
به تنگنای زمان مرگ کرده بود درنگ!
به سر رسیده جهان؟
پاسخی نداشت سپهر
دوباره باغ بخندد؟
کسی نداشت یقین
چه زَمهریر غریبی...!
چگونه خاک نفس می کشد؟
بیاموزیم:
شکوه رُستن اینک
طلوع فروردین
گداخت آن همه برف
دمید این همه گل
شکفت این همه رنگ!
زمین به ما آموخت :
ز پیش حادثه باید که پای پس نکشیم
مگر کم از خاکیم؟
نفس کشید زمین ما چرا نفس نکشیم؟
:: موضوعات مرتبط:
فریدون مشیری ,
,
|
امتیاز مطلب : 20
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید